takrif tamadun

Tamadun berasal dari perkataan Arab iaitu ‘maddana’ yg merujuk kepada perbuatan membuka bandar atau kota serta perbuatan memperhalus budi pekerti. Sebenarnya terdapat banyak lagi definisi dari perkataan tamadun ini. Tapi rasanya cukuplah sekadar untuk pengenalan ilmu tamadun ini kerana berdasarkan pengertian2 yg dipelajari di dalam kelas, konsep ketamadunan sepatutnya dilihat dari perspektif yang meliputi pencapaian tatasusila dan moral yang tinggi serta kemajuan penempatan dan kemudahan yang sempurna. Tetapi menjadi permasalahan sekarang masyarakat manusia pada hari ini lebih menjurus kepada perkara yang berkaitan dengan kemajuan penempatan dan kemudahan yang sempurna semata2. Lebih buruk lagi , tasawur terhadap kemajuan penempatan dan kemudahan disempitkan lagi kepada persoalan kebendaan yang menjadi symbol kemewahan.

Di bawah ini diselitkan sedikit definisi2 tamadun yang dikemukakan oleh beberapa orang tokoh. Antaranya:

    I.      Ibn Khaldun: menggunakan istilah Umran yang merujuk kpd penempatan yg didiami, tmpt tinggal, subur dan berkembang maju.

  II.      Sayyid Qutb: segala bentuk kemajuan yg dihasilkan oleh sekumpulan masyarakat seperti sosial, pemerintahan, politik, ekonomi & kebudayaan yg berteraskan syariat Allah, serta bercirikan nilai-nilai moral Islam.

 III.      Collingwood: tamadun ialah satu proses bg mencapai satu tahap kehidupan yg lebih sempurna ataupun satu proses kearah civil yg mana hasil drpd proses tersebut akan melahirkan ciri-ciri masyarakat bandar iaitu masyarakat yg mempunyai kehalusan budi.

 IV.      Arnold Toynbee: tamadun merupakan suatu kehidupan yg unggul yg dipandukan oleh sistem perundangan, agama, politik & pentadbiran yg menjamin kemajuan & keselamatan masyarakat.

  V.      Edward L. Farmer: tamadun sbg unit budaya yg besar yg mengandungi unsur-unsur sosial, tradisi & institut yg dikongsi bersama & diwarisi dr generasi ke generasi yg lain.